baba olabilmeye dair

baba olmak pek acaip bir sey. anne olmak gibi degil, yani kucaginizda sizinle ilk saniyeden itibaren "bir" olmak icin cirpinan bir varligin o herseye ve tum zamanlara sahip haliyle futursuz uyarislari yok. baba olmak, sabirli ve uzun bir bekleyisi getiriyor. ne zaman ki annenin kucagindaki melek, psikolojinin diliyle sosyal uyanislara dogru uyariliyor maddenin tabiati geregi, o zaman yavas yavas aktive oluyorsunuz. Gec gelen bir maya gibi, hem mayaniz kuruluyor, hem de kabartmak icin gerekli tum seylerin bir araya gelmesini sadece bekliyorsunuz. Ve bir de "talep eden" bir anne-cocuga baba olmussaniz, tum bu bekleyisin bir anini dahi kacirmaniz neredeyse "gunah"!. Ihtiyac oldugunda "orada" olacak, ancak elleriniz ve diliniz bagli, tum sadakatinizi ortaya koyacaksiniz. Sabirla.

Bir anda gorunur oldu bana, kocam "son aksamimizi ailecek gecirelim" dediginde.
yarin misafirlerimiz geliyor, yaman'in annanesi, dedesi. bu demek oluyor ki, en az 15 gun, bu aksamki gibi olmayacak evimiz. baska turlu bir senlik olacak evde, bu da guzel, elbette.
yaman artik 2 yasinda, yani 2 senelik bir baba benim kocam. yaman'dan once, evde gecirdigimiz sessiz dakikalar cocuk gulusleri, bagirislariyla suslenmeden once, boyle bir duyguya kapilmazdik ikimiz de. Simdi evde bir aile olmak, bir mabede girmek gibi bazen. gereksiz bir ses gelirse disaridan bozulacak bir buyu oluyor evin icinde. bozmayi istemiyorsunuz, ama degismez bir parcasi oldugunuzu bilmek, tum guzelliginin yaninda, cok da agir. bebek yapip onu bir cocuk bir insan olarak buyutmenin mesakkatli yolunda, yavas yavas zamanin bize giydirdigi bazi gorevler oluyor. ister istemez. cunku hayata bir bakisiniz var, insanlara, iyilige, guzel olana.. kotu olana.. kokunuz sertlesiyor, ve daha cok su istiyor. daha cok yiyecek, daha cok guc. gecen kisa zaman icinde, benim gibi gec anne olan arkadaslarima yasayarak ogrendigim bir seyi soyledim: bebek, anneye ait bir sey sanki. sakin ola ki kocalarinizi gereksiz ve hissedilmeyen zoraki gorevlere itmeyin. bekleyin, zamani gelecek(tir). Simdi kesin bir dille soyleyebilirim: baba, siz bebeginizle ortak bir dil gelistirirken, sessizce izleyip o dili ogrenen kisiymis. oyle bir dil ki bu, sadece icsellestirerek ogrenebileceginiz, varolarak, hissederek... Simdi, kocam artik onsuz hic olmayacak bir huzur icin ibadetini tamamlamis ve tum olgunluguyla isigini isiya ceviriyor. bizi isitiyor, evimizi ev, ailemizi aile yapiyor.